-
1 tracić
tracić [traʨ̑iʨ̑]I. vt\tracić kontakt z kimś/czymś den Kontakt zu jdm/etw verlieren\tracić łączność z kimś/czymś die Bindung [ lub den Kontakt] mit jdm/etw verlieren\tracić orientację den Überblick verlieren\tracić ważność verfallen2) < perf s-> ( marnować) okazję versäumen, verpassen; czas vergeuden, verschwenden; pieniądze verschwenden4) \tracić kogoś/coś z oczu jdn/etw aus den Augen verlieren1) ( ponosić stratę) einen Verlust erleiden2) ( zaczynać mieć mniej)\tracić na wadze am Gewicht verlieren\tracić na wartości/znaczeniu an Wert/Bedeutung verlieren3) ( zmniejszać swoją wartość)\tracić w czyichś oczach bei jdm an Ansehen einbüßen -
2 zrywać
I. vt2) ( niszczyć) zaporę durchbrechen, zerstören; most zum Einstürzen bringen, zerstören; dach abdecken; linię energetyczną beschädigen4) ( tracić kontakt) brechen\zrywać stosunki die Beziehung abbrechen\zrywać z chłopakiem mit dem Freund Schluss machen\zrywać z przeszłością mit der Vergangenheit brechenII. vr1) ( dawać się oderwać) herunterreißen; tapeta: abreißen4) (pot: wstawać bardzo wcześnie)\zrywać się o świcie in aller [Herrgotts]Frühe aufstehen [ lub sehr früh]5) \zrywać się na równe nogi aufspringen, hochfahren
См. также в других словарях:
tracić — ndk VIa, tracićcę, tracićcisz, trać, tracićcił, tracićcony 1. «przestawać coś mieć, zostawać bez kogoś, czegoś, zostawać pozbawionym kogoś, czegoś» Tracić głos, słuch, wzrok, pamięć, siły, zdrowie, życie. Tracić majątek. Tracić ducha, fantazję,… … Słownik języka polskiego
odrywać się – oderwać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oddzielać się, odłączać się od całości; odpadać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Oderwała mi się falbanka, kieszeń. Podeszwa odrywa się od buta. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2 … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odchodzić — ndk VIa, odchodzićdzę, odchodzićdzisz, odchodzićchodź, odchodzićdził odejść dk XI, odejdę, odejdziesz, odejdź, odszedł, odeszła, odeszli, odszedłszy 1. «idąc oddalać się, odsuwać się od kogoś, od czegoś, opuszczać jakieś miejsce» Odchodzić powoli … Słownik języka polskiego
wiązać — ndk IX, wiążę, wiążesz, wiąż, wiązaćał, wiązaćany 1. «umocowywać (tkaninę, wstążkę itp.) tworząc węzeł, kokardę; łączyć końce (tkaniny, taśmy, sznura itp.), przeplatając je w węzeł, kokardę» Wiązać końce sznura. Wiązać zerwaną nić. Wiązać krawat … Słownik języka polskiego
oddalać się – oddalić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przemieszczając się, zmieniać swoje położenie na dalsze względem czegoś, kogoś; odchodzić, odsuwać się, odpływać itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Oddalić się od stołu, od matki. Statek… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oddzielać się – oddzielić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o ludziach i zwierzętach: odchodzić, oddalać się od kogoś, czegoś; odłączać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Grupka kolarzy oddzieliła się od peletonu. Młodzi marzyli, by oddzielić się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
